DE POLITICUS
61.WAS HIJ DE VOORLOPER VAN EEN VERENIGD EUROPA?
Napoleon spreekt in zijn dicteren aan Las Cases op Sint-Helena alleen van
een Verenigd Europa, hij wilde niet van elk van deze volkeren één geheel van de Europese
natie maken zonder een ander groot evenwicht dan de agglomeratie en
confederatie van de grote volkeren. Toch is er niets in zijn daden dat deze
wens bevestigt. Daarin is hij een man van zijn tijd.
62. WAAROM HEEFT HIJ DE SLAVERNIJ WEER INGEVOERD?
De slavernij werd in 1794 door het Verdrag afgeschaft en
Napoleon was niet van plan deze opnieuw in te voeren, althans niet tot de Vrede
van Amiens, die een wapenstilstand met Engeland betekende. De hoop op een
hervatting van de koloniale handel en de druk van koloniale zakenlieden deden
hem van gedachten veranderen. Op 20 mei 1802 werd een wet aangenomen, die
slavernij in stand hield op plekken, waar dat nooit was gebeurd: in de door de
Engelsen bezette West-Indische koloniën en in de koloniën ten oosten van Kaap
de Goede Hoop, waar de wet niet werd toegepast. Deze beslissing wordt vandaag
de dag nog steeds gezien als een van de grootste fouten van de keizer. Er dient
echter opgemerkt te worden dat Napoleon de slavenhandel verbood bij decreet van
28 maart 1815.
63. WILDE HIJ HET BURGERLIJK WETBOEK VERSPREIDEN?
Voor Napoleon werd de territoriale expansie van het Rijk
gemotiveerd door twee fundamentele principes: het verkleinen van de
invloedssfeer van Engeland door een offensieve basis tegen dat land te creëren en vervolgens het Franse model zowel sociaal als politiek
propageren. De keizer is van mening dat Frankrijk het ideaal, dat het tijdens de
Revolutie heeft ontwikkeld, moet exporteren naar een Europa, dat nog steeds
wordt gedomineerd door oude feodale regels. Het Burgerlijk Wetboek is een
symbool en instrument van deze moderniteit en wordt in het hele Rijk toegepast
en is verspreid over veel staten: Napels, de Rijnbond, Westfalen, het
Groothertogdom Warschau...
64. WELKE PLAATS NEEMT DE VROUW IN ONDER HET KEIZERRIJK?
Het Burgerlijk Wetboek van 1804 stelde de minderwaardigheid
van vrouwen in de samenleving vast. Haar wettelijke rechten worden haar
ontnomen en ze blijft onderworpen aan het gezag van haar vader of echtgenoot.
Er kan echter worden opgemerkt dat veel artikelen over de rechten, of beter
gezegd de onrechten van vrouwen, tot voor kort geldig bleven. Dit bewijst dat
Napoleon niet de enige vermeende vrouwenhater aan het hoofd van de staat was...
65. WAAR IS HIJ HET MEEST TROTS OP?
Napoleon zelf schreef: 'Door
zijn eenvoud heeft het Burgerlijk Wetboek meer goed gedaan dan in Frankrijk dan de massa wetten die eraan
voorafgingen.' Na de staatsgreep van Brumaire kreeg Cambacérès de opdracht een
code op te stellen en stelde hij een commissie samen bestaande uit Portalis,
Tronchet, Malleville en Bigot de Préameneu. Op 21 maart 1804 werden de
zesendertig wetten, waarin de 2.280 artikelen waren gebundeld, afgekondigd.
66. WILDE HIJ ITALIË VERENIGEN?
Op 17 maart 1805 riep Napoleon zichzelf uit tot koning van
Italië. Eugène de Beauharnais werd op 7 juli benoemd tot onderkoning. Zo
verdween de Italiaanse Republiek ten gunste van een koninkrijk. Beetje bij
beetje breidde het zich uit naar de Venetiaanse provincie, Istrië en Frioul.
Het gebied werd ook verdeeld in vierentwintig departementen, die naar Frans
model werden bestuurd, aangezien het land contingenten leverde voor de Grande
Armée, die in 1812 het 4e Korps vormden onder bevel van Eugène. Bovendien
benoemde Napoleon Murat op 1 augustus 1808 tot koning van Napels. Hij was van
plan heel Italië te controleren, dat aan zijn wensen moest voldoen. Hij had
niet de intentie om Italië te verenigen, in tegenstelling tot Murat, met wie de
breuk onvermijdelijk zou zijn.
67. WAAROM WILDE HIJ TOT KEIZER GEKROOND WORDEN?
Napoleon bevond zich op het kruispunt van twee tijdperken en
wilde zijn macht vestigen met een titel, die door zijn tijd werd geaccepteerd en
met veel verwijzingen naar de oudheid. Bij de grondwet van het jaar XII werd hij Keizer van de Republiek, een verwijzing naar de twee Romeinse tijdperken: de
Republiek en het Keizerrijk. De term Republiek verdween echter vanaf 1807 ten gunste de Keizer der Fransen. De aanwezigheid van de paus was ook gewenst
om de steun van religie in te brengen.
68. HEEFT HIJ HET ONDERWIJS VERDER ONTWIKKELD?
Op 11 mei 1802 (15 mei 1802) werd door Bonaparte een decreet
ondertekend, waarin hij de middelbare scholen oprichtte. Zij vormen een van de
essentiële raderen, waarmee de staat haar elites wil opleiden, schrijft
Jacques-Olivier Boudon. Zij verzorgen een gedegen en uitgebreide opleiding voor
toekomstige ambtenaren en officieren. Natuurlijk, ze worden betaald. Maar vanaf
het begin kunnen de meest verdienstelijke kinderen van behoeftige officieren
profiteren van een studiebeurs. Een van de sterkste zaken is het baccalaureaat, dat jongeren de mogelijkheid biedt hun
baccalaureaat te behalen. Dit examen, dat in 1808 werd ingesteld, geeft toegang
tot speciale scholen, waar studenten worden opgeleid voor een carrière in de
rechten, de geneeskunde en het leger.
69. HEEFT HIJ UNIVERSITEITEN ONTWIKKELD?
Voor de keizer hangt de positie van Frankrijk in Europa af
van een gedegen en passende opvoeding. Door zich specifiek te richten op het
hoger onderwijs, krijgt de studentenwereld, die er nauwelijks is, een kans.
Tijdens het Franse keizerrijk waren er drie medische faculteiten en negen
rechtenfaculteiten, verspreid over het Franse grondgebied. Twee derde van de
studenten woont in Parijs, met name in het Quartier Latin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten