Na al de moeite, die Napoleon genomen heeft om zijn testament te maken, blijft er na zijn overlijden de vraag over: wat is er van terecht gekomen? Hebben alle genoemde personen, de anoniemen (de oud-officier en soldaten) en de beide steden Brienne en Méry gekregen wat hij hen had toebedacht?
Deze vraag is niet zomaar te beantwoorden. Het volgen van de uitvoering van het testament is niet eenvoudig. Dat komt omdat Napoleon zelf gelden geclaimd en daarna weg gegeven heeft, die hij op dat moment niet daadwerkelijk beheerde. En dat kwam weer door zijn verbanning naar Sint-Helena. En ook doordat de nieuwe koning van Frankrijk Louis XVIII en zijn opvolgers Charles X en Louis-Philippe zijn claims niet erkenden. Tenslotte was er bij de Vrede van Parijs in 1815 bepaald dat Frankrijk 1,4 miljard francs aan schadevergoeding zou betalen aan de Geallieerden. Dat geld moest natuurlijk ook ergens vandaan komen.
Uiteindelijk werd deze zaak in 1881, dus zestig jaar na het overlijden van de Keizer, afgerond. Een invloedrijke pleitbezorger voor deze afronding was keizer Napoleon III, een neef van Napoleon, de zoon van zijn broer Lois-Napoleon, die koning van Holland was geweest. Deze was door een staatsgreep in dec. 1852 aan de macht gekomen.
Hieronder staat een artikel over hoe alles is verlopen. Het komt uit een Frans Napoleon-blad. Er zijn in Frankrijk tot op heden zeker een drietal bladen, die uitsluitend gaan over Napoleon 1. Ook is er een apart blad over Napoleon III. Gezaghebbende personen (historici, medici, militairen) schrijven hierin artikelen. De Fransen zijn hierin veel verder dan wij Nederlanders.
