WAARHEDEN OVER NAPOLEON (deel 10)

  DEEL 10

DE DIPLOMAAT

 70. HAD DE VREDE VAN AMIENS BLIJVEND KUNNEN ZIJN?

 Na de overwinningen bij Marengo en Hohenlinden ondertekenden de Oostenrijkers op 9 februari 1801 het Verdrag van Lunéville.
Het koninkrijk Napels volgde een paar weken later en Rusland volgde op 10 oktober. Engeland raakte geïsoleerd en William Pitt werd vervangen door Henry Addington. Deze laatste wenste vrede en op 5 december 1801 begon het Congres van Amiens, waarmee Frankrijk zich verenigde. Spanje, de Bataafse Republiek en het Verenigd Koninkrijk Het verdrag werd op 25 maart 1802 ondertekend. Maar de opkomst van Frankrijk en de aanstelling van Bonaparte als consul voor het leven baarden Engeland zorgen, zodat het een nieuwe coalitie wilde vormen. Deze vrede, die te broos was, duurde slechts dertien maanden. Op 18 mei 1503 verklaarde Groot-Brittannië de oorlog aan Frankrijk.

 71. WELKE DOELEN HAD NAPOLEON BIJ HET OPRICHTEN VAN DE CONFEDERATIE VAN DE RIJN?

 Door de oprichting van de Confederatie van de Rijn (Het Rijnverbond) op 12 juli 1806, waarvan Napoleon de 'beschermheer' was, wilde hij  de Franse overheersing vestigen in dit deel van Europa, waar veel staten gunstig tegenover Frankrijk stonden, zoals Beieren, het Groothertogdom Baden en Saksen. Uiteindelijk heeft deze oprichting waarschijnlijk meer bijgedragen aan het behoud van de tweedeling van Duitsland dan aan het bevorderen van de eenheid ervan.

 72. WAAROM HEEFT HIJ NIET MEER VOORDEEL GEHAD AAN DE POLEN,  DIE MET HEM SAMENWERKTEN?

Napoleons intochten in Warschau, 19 december 1806.
Tekening van Jean-Baptiste Lesueur
 (Parijs, Carnavalet Museum Paris Musea/Carnavalet Museum

 In 1807 verwelkomden de Polen de Fransen als bevrijders en meer dan 70.000 van hen dienden in de Grande Armée. Napoleon wilde echter de drie mogendheden, die bij dit deel van Europa betrokken waren, een gebied dat zij aan het eind van de 18e eeuw hadden verdeeld - Pruisen, Oostenrijk en vooral Rusland - sparen. De keizer stichtte daarom alleen het Groothertogdom Warschau, wat veel voorstanders van een koninkrijk Polen teleurstelde. Daarmee ontnam hij zichzelf een belangrijke bondgenoot, maar had hij er meer kunnen krijgen?
                                               

73. ZOEKT NAPOLEON ECHT VREDESBONDGENOTEN IN EUROPA?

 Tijdens zijn regering probeerde de keizer daadwerkelijk bondgenoten te worden van de belangrijkste Europese mogendheden. Hij deed dit in Tilsit in 1807 met de tsaar Alexander en drie jaar later door zijn huwelijk met Marie-Louise van Oostenrijk. Het eerste doel is echter om vrede te bewerkstelligen op het Europese vasteland. Het tweede en ongetwijfeld belangrijkste doel is om op alle vlakken (zowel economisch, politiek als militair) de echte vijand van het Keizerrijk te kunnen bestrijden: Engeland.

 74. WAT WAREN DE RELATIES TUSSEN NAPOLEON EN TSAAR ALEXANDER?

 Ondanks de demonstraties van vriendschap en alliantie tussen de twee landen bij Tilsit in juli 1807, mocht de tsaar zijn Franse tegenhanger nooit en bleef hij altijd op zijn hoede. 
In 1811 nam Alexander steeds meer afstand van zijn bondgenoot en stelde hij, vooral onder druk van Russische kooplieden, de Baltische havens open voor Engelse schepen, waarmee de breuk met Frankrijk bezegeld werd. De keizer was woedend en zijn woede uitte zich op 15 augustus 1811 tegen Ambassadeur Kourakine
'Jullie bewapenen jezelf tegen mij, die jullie bondgenoot is en voor wie? Voor een paar smokkelaars.... '

75. WAAROM HEEFT DE KEIZER VAN OOSTENRIJK ZIJN DOCHTER MET ZIJN VOORMALIGE TEGENSTANDER LATEN TROUWEN?

 Toen Napoleon op 1 april 1810 met de aartshertogin trouwde, zei hij: 'Ik trouw met een baarmoeder.' Naast het feit dat zij een erfgenaam aan het keizerrijk moest schenken, stelde deze verbintenis Frankrijk in staat zich te verbinden met een machtige en prestigieuze monarchie. Keizer Frans I en zijn rijkskanselier Metternich waren op hun beurt voorstander van deze unie. Opgemerkt dient te worden dat dit huwelijk gepaard ging met onderhandelingen, die resulteerden in de kwijtschelding van oorlogsschade, die Oostenrijk verschuldigd was en in commerciële overeenkomsten. Hoe dan ook, Oostenrijk verkeerde op dat moment niet in een sterke positie en het werd tijd dat Frans I zijn bondgenootschap zou vernieuwen.

Napoleon, Frans 1 en Alexander

76. WAS HET ACCEPTEREN VAN DE WAPENSTAAT VAN PLEISWITZ EEN FOUT?

 De Duitse veldtocht van 1813 werd op 4 juni onderbroken door de wapenstilstand van Pleiswitz, op verzoek van Rusland en Pruisen na de Franse overwinningen bij Lützen en Bautzen. Napoleon accepteerde het voorstel en Oostenrijk bood aan als bemiddelaar op te treden. Om vrede te sluiten, moet Frankrijk de gebieden ten oosten van de Rijn, Nederland, Spanje en een groot deel van Italië opgeven. Napoleon aarzelde en de geallieerden rekten de onderhandelingen tot 10 augustus, de dag waarop het bestand zou eindigen... op 20 juli, de tijd, die nodig was om de Russische en Pruisische legers te versterken en voor Oostenrijk zich voor te bereiden op de oorlog tegen Frankrijk. Napoleon weigerde uiteindelijk en de oorlog brak uit. Zeker, het Franse leger had twee belangrijke overwinningen behaald, maar het was ook uitgeput en het weigeren van de wapenstilstand zou de deadline alleen maar hebben vertraagd.

 77. HEEFT HET CONGRES VAN WENEN NAPOLEONS WERK VERNIETIGD?

 De opening vond plaats in november 1814, het duurde drie maanden en werd afgesloten met de ondertekening van de slotakte op 9 juni 1815, enkele dagen voor Waterloo. Frankrijk wordt vertegenwoordigd door Talleyrand. Het doel is om Europa opnieuw vorm te geven en alle Europese vorsten te legitimeren. Maar het resultaat gaat nog verder: de deelnemers drongen er namelijk bij alle staten op aan om een ​​grondwet aan te nemen en zo een embryo van internationaal recht te creëren. De bijdragen van de Revolutie en het Keizerrijk worden dus niet volledig verworpen. 

De taart van de rozijnen, getekend op het congres van 1815 Ets Parijs,
 Campai museum Parijse musea/Carnavale museum