De gids was in een groepje van tien gidsen opgeleid en had van een Nederlander een jaar Nederlands geleerd. Als afsluiting zou deze groep enkele maanden naar Nederland gaan. Koffers gepakt, visa in orde. Maar op het laatste moment ging de reis vanwege politieke reden niet door! Dat vond hij erg jammer, hetgeen ik me kan voorstellen.
Bij de voorbereiding van deze reis had ik gelezen, dat er op Cuba een magnifiek Napoleon-museum was. Maar dat stond natuurlijk niet op het programma!
Met een list wisten wij vieren op de laatste dag van de reis (in Havana) aan de groep te ontsnappen. Ik vertelde hem, dat er een N-museum in Havana was. Dat wist hij niet. Ik stelde hem voor om op verkenning uit te gaan. Dwz. om uit te zoeken of dit museum voor toekomstige toeristen interessant zou zijn om te gaan bezoeken, dan kon hij het aan het reisschema toevoegen (ik wist natuurlijk wel, dat dit niet zo zou zijn!).
Wij verlieten de groep met een taxi en bezochten het museum. Erg mooi!
De gids hoorde van mij dat dit museum te ver weg lag en voor de gemiddelde toerist niet van belang was. Hij knikte begrijpend!
Bij het afscheid vernamen we dat deze gids een reserve-kapitein in het leger was. Hij had dienst gedaan in Angola (1979-1991), toen Cuba daar de bevrijdingsbeweging met veel troepen kwam versterken. Er gingen in taal 50.000 Cubaanse burgers en 370.000 militairen naar Cuba. Dit was toen ongeveer 5% van de totale Cubaanse bevolking!
Dit alles liep echter op een fiasco uit. Onze gids was nooit buiten Cuba geweest behalve deze ene keer!
Elke zondag werd er militair geoefend. Vandaar zijn dwingende houding naar ons toe, denk ik.
Hieronder een vrij vertaald artikel, aangevuld met enkele eigen stukjes over wat ik daar zag.
Nu enkele foto's van mijn hand van dit museum:
 |
| De entree zaal |
 |
| Napoleon |
 |
| Een ronde tafel met Napoleon en twaalf maarschalken |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten