HET GEBOORTEHUIS VAN JOSÉPHINE DE BEAUHARNAIS

 

Eerst een levensbeschrijving van       JOSÉPHINE

In de loop der tijd is er veel aandacht besteed aan de geboortestad (Ajaccio) en het geboortehuis van Napoleon.
Heel weinig horen we over het geboortehuis van zijn eerste echtgenote Joséphine.
Over haar huis gaat dit artikel, geschreven door Marion Erkilète.
Het artikel beschrijft de schoonheid van deze plek.
Het ligt op het eiland Martinique.

Helaas ben ik er zelf nooit geweest.

Napoléon 1er, no.62
nov-dec-jan 2012

                  

VERTALING:

NAPOLEONISCHE MUSEA

 Het domein de la Pagerie

 In de voetsporen van Joséphine

 We weten dat de toekomstige keizerin op Martinique woonde op het Domaine de la Pagerie, een suikerrietplantage. Bezoek de plek, of in ieder geval wat ervan overbleef, verandert in een museum.

                     

In het zuiden van het eiland trekt de auto het tropische bos. Dan glijdt het asfalt onder onze wielen vandaan en maakt plaats voor een ouderwetse verharde weg, die het voertuig dwingt om te vertragen onder de hobbels. De magie wekt door deze traagheid meteen de indruk dat je in een paardenkoets naar de Pagerie gaat e Slechts het geluid van de hoeven ontbreekt. Hogerop maken de ruïnes van een suikerfabriek uit de 16e eeuw bekend dat we zijn gearriveerd. Een majestueuze reizigersboom ontvouwt zijn takken alsof hij ons wil verwelkomen. Op een van de muren die nog overeind staan, is een plaquette aangebracht ter ere van Doctor Rose-Rosette, stichter en redder van het domein. 

Een hemelse plek

 Het bezoek begint. U komt binnen in een rustruimte met een elegant kegelvormig dak, gebouwd op de plaats van de oude suikerrietmolen. We verwachten dan een typisch koloniaal plantershuis te ontdekken. Helaas, het enige dat overblijft is de basis op een groot, onberispelijk onderhouden gazon, bezaaid met tropische bomen aan de zijkanten. In 1766 verwoestte een cycloon het woonhuis en kon het gezin dat door geldgebrek niet herbouwen. het zocht haar toevlucht op de bovenverdieping van de suikerfabriek. Hier groeide  Joséphine op in het onophoudelijke lawaai van de machines en de hitte van de vuren.

                                     

Vóór de fundamenten van steen een klein huisje, dat met zijn hoge vierkante schoorsteen lijkt op het huis van Blanche Neige, verborgen achter een weelderig groeiende bougainville. Het was de keuken.  Omgebouwd tot museum zien we Napoleontische souvenirs zoals gravures, schilderijen, juwelen, schilderijen, sieraden of facsimile's van brieven - geduldig verzameld door Doctor Rose. In het midden staat het mahoniehouten kinderbed van Joséphine.
In dit idyllische plaatje herinnert één enkele schaduw ons eraan dat slavernij werd uitgeoefend: in het park gaf een stenen paal aan de slaaf de grens aan, die hij niet mocht overschrijden om elke verleiding te vermijden om uit de keuken of in huis te stelen. Deze palen (er is er nog maar één bij de Pagerie) hebben een naam: "de negerstop"! Er werden tot wel driehonderd slaven ingezet, die een strikte hiërarchie gehoorzaamden, ook al wordt hier gezegd dat hun relaties met de meesters sereen waren.
Vandaag hopen we dat de zielen van een en de ander naar deze paradijselijke plek zullen komen, bezield door een nieuwe conservatieve ploeg, betrokken bij de dynamische promotie van het museum op toeristisch niveau en bij een project voor de verwerving van historische souvenirs.

Dr. Rose-Rosette, de restaurateur