In de tijd van Napoleon was het paard het vervoersmiddel. Natuurlijk bezat hij er meerdere, vooral toen hij Keizer was. Hij was overigens geen erg goede ruiter!
Een aantal van deze paarden zijn bekend gebleven.
Daarover gaat dit stukje.
Eerst een stukje tekst uit het Frans tijdschrift Napoléon:Ier, no.5, nov-dec.2000:
Les cheveaux de Napoléon
De registers van het
Maison van de Keizer, bewaard in de Archives nationales, bevatten een lijst van
de paarden uit de keizerlijke stallen. Tegenovergesteld aan wat er vaak is
geschreven besteeg Napoleon geen wit paard, waarschijnlijk omdat de kleur wit,
heel zichtbaar, uitgekozen zou worden als doelwit. Paarden met een grijze kleur
zijn minder gemakkelijk te onderscheiden dan witte.
Drieëntwintig, die genoemd wedren de ‘rang de Sa Majesté, werden in 1813
uitgekozen om ‘geportretteerd’ te worden. Alexander Iranowitz Sauerweid, een
Russisch schilder, die zich in Parijs had gevestigd, kreeg de opdracht voor
deze dieren.
Sara Sagonte Epicurier Interdant
Embelli Cyrus Cid Gessner
Bréant Wurtzburg Curde Labrador
Courdoux (13x)
Voor Horace Vernet bleven de overige tien over:
Vizir Gisors Lowka Favori
Harbet Néron Magram Calvados
Tamerland Hippogriffe
Maar het was Théodore Géricault, die uiteindelijk Tamerland schilderde.
Ten behoeve van de Keizer, die een armzalig ruiter was, kregen de paarden een
aparte dressuur. De standaarden werden onder hen verdeeld, de sabels konden
snel getrokken worden met de bajonet gekruist, schoot men vlag bij hun oren
pistoolschoten af, enz. Waardoor ze kalm bleven onder al dat lawaai en bij de
ruwe bewegingen, waaraan ze door de Keizer werden blootgesteld.
Natuurlijk zijn er meer beroemde paarden geweest. Veel dieren zijn genoemd naar een veldslag of een veroverde stad. Zo kennen we Marengo (slagveld in Italië) en Moscou en Vizir. Over de paarden Marengo en hier een stukje:
Marango en Vizir
Vizir, het laatste paard van Napoleon
het skelet van Marengo
Onlangs verscheen in Frankrijk dit nieuwe boek
Ter aanvulling en leuk om te weten: ook de hertog van Wellington, de tegenstander en overwinnaar van Napoleon te Waterloo, had een beroemd paard, nl. Copenhagen of Kopenhagen..
Toen Wellington weer in Engeland terug was, kreeg hij van het dankbare Engelse volk een enorm landgoed ten geschenke. Dit landgoed heb ik bezocht, maar helaas kon ik alleen maar komen tot het hek. Daarom heb ik het graf van het paar Kopenhagen niet kunnen zien. De foto ervan staat wel in onderstaande link.
Het Loo in Apeldoorn
Ook Paleis het Loo in Apeldoorn kent een paardenkerkhof. Lees het artikel hieronder en bekijk de foto's:
Paardenbegraafplaats
koninklijke familie
op Het Loo Apeldoorn
Het
koninklijk landgoed Het Loo is een koninklijk landgoed in Apeldoorn van
ongeveer 10.500 ha. Oorspronkelijk bestond de kern uit ‘Slot Het Oude Loo” en
het imposante Paleis Het Loo uit de zeventiende eeuw. Verscholen in de bossen
van Kroondomein Het Loo, vlak bij de oude schietbaan, is de
paardenbegraafplaats van de koninklijke familie. Hier liggen de paarden van
voormalige koningen en koninginnen begraven. De paardenbegraafplaats wordt ook
wel paardenkerkhof genoemd.
Het
koninklijk landgoed Het Loo is een koninklijk landgoed in Apeldoorn van
ongeveer 10.500 ha. Oorspronkelijk bestond de kern uit ‘Slot Het Oude Loo” en
het imposante Paleis Het Loo uit de zeventiende eeuw. Verscholen in de bossen
van Kroondomein Het Loo, vlak bij de oude schietbaan, is de
paardenbegraafplaats van de koninklijke familie. Hier liggen de paarden van
voormalige koningen en koninginnen begraven. De paardenbegraafplaats wordt ook
wel paardenkerkhof genoemd.
Ook andere dieren
Op deze begraafplaats liggen niet
alleen paarden begraven, maar ook huisdieren van de Oranjes. Zodoende klopt de
benaming op de kaart niet helemaal. Het is namelijk niet alleen een een
paardenbegraafplaats maar ook een begraafplaats voor honden en katten.
Oudste graf uit 1886
Het oudste graf stamt uit het
jaar 1886: “Hier ligt Baby, de eerste pony van de toen zesjarige Prinses
Wilhelmina”. Soms zijn het ontroerende opschriften, die in de grafstenen zijn
gebeiteld.
Ook Reintje, 23 jaar oud en het
eerste rijpaard van prinses Juliana is hier begraven. Reintje stierf in 1936.
Brownie (1881-1905) was de pony van ‘H.M. de Koningin’. Dat zal koningin
Wilhelmina geweest moeten zijn.
5 paarden gestorven in zelfde
jaar
Wat erg opvalt is dat er vijf
paarden liggen begraven die allemaal in hetzelfde jaar zijn begraven: 1939
volgens de stenen. De paarden waren van Prins Hendrik die in 1934 stierf. Prins
Hendrik had een grote liefde voor Lippizaner schimmels. Pluto (1917-1939) was
een van deze paarden.
Er wordt gezegd dat koningin
Wilhelmina aan het begin van de oorlog een moeilijke beslissing heeft genomen.
Zij zou de paarden in 1940 hebben laten doden om te voorkomen dat de schimmels
in handen van de Duitsers kwamen. Het vreemde aan dat verhaal is er in de
grafstenen het jaar 1939 staat gebeiteld.
