WAARHEDEN OVER NAPOLEON (deel 2)

DEEL 2

  6. HOEVEEL UUR SLAAP HIJ PER DAG?

 'Ik ben geboren en getogen om te werken', vertrouwde Napoleon toe. 'Soms werkte ik wel achttien uur per dag.' Hij heeft dus nog maar weinig tijd om te slapen. De keizer kan twee of drie uur per nacht slapen. Soms gaat hij rond middernacht naar bed, staat twee of drie uur later op om nog een paar brieven te dicteren en gaat dan weer een uur of twee naar bed. Andere keren, tijdens een werkdag of zelfs op het slagveld, kan een kort dutje van ongeveer twintig minuten voldoende zijn om hem te laten uitrusten.

                                                 7. IS HIJ GEÏNTERESSEERD IN 
                                 WETENSCHAPPELIJKE ONTDEKKINGEN?

 Napoleon was gepassioneerd door wetenschap en zei: 'Als ik geen opperbevelhebber was geworden, had ik me op de studie van wetenschap gestort.' Vanuit Egypte en gedurende zijn hele regering gaf hij de voorkeur aan onderzoekers. Daarmee is Frankrijk de grootste wetenschappelijke grootmacht ter wereld. De lijst van wiskundigen, biologen, natuurkundigen, chemici en natuurkundigen, die hun vakgebied beheersen is lang. Onder hen bevinden zich Laplace, Chaptal, Berthollet, Daubenton en Cuvier.

8. GENIET HIJ VAN THEATER? 

Napoleon bezocht de theaters 682 keer gedurende de vijftien jaar van zijn regering. In totaal bezocht hij 374 toneelstukken, waarvan twaalf in de Cinna. De Keizer ontmoette de acteur Talma meerdere malen en gaf hem zelfs advies over hoe hij de rol van Nero in Britannicus moest spelen. Napoleon was zo gepassioneerd over het theater, dat hij er in elk van zijn residenties een liet bouwen. Die in Malmaison, gebouwd in 1802, werd ingewijd met De Barbier van Sevilla van Beaumarchais, uitgevoerd door een groep amateurs, waaronder Hortense, die de rol van Rosine speelde.

9. HEEFT HIJ DE COMÉDIE-FRANÇAISE OPGERICHT?

 Er wordt vaak gezegd dat Napoleon het decreet ondertekende waarmee de Comédie-Française werd gereorganiseerd, met bepalingen die vandaag de dag nog steeds van kracht zijn. Het is in feite veel waarschijnlijker dat dit decreet in Parijs werd ondertekend. Thierry Lentz legt het uit door twee handtekeningen te citeren op de originele tekst die bewaard wordt in het Nationaal Archief. De eerste luidt: "Goedgekeurd. Napoleon is verbannen en vervangen door een ander. "Goedgekeurd in Moskou op 15 oktober 1812. Deze minuut gaat ook vergezeld van een briefje van een secretaris: "De bedoeling van de keizer is dat het decreet wordt gedateerd vanuit Moskou. Waarom deze leugen? Simpelweg omdat de keizer wilde laten zien dat hij de zaken van Frankrijk kon regelen, zelfs op 2500 km van Parijs,

 10. WANNEER EN OM WELKE REDENEN VOND ZIJN
GROOTSTE WOEDE-UITBARSTING PLAATS?

 Napoleon staat ook bekend om zijn plotselinge en gewelddadige uitbarstingen. Hoewel sommige van zijn woede-uitbarstingen echt zijn en overeenkomen met zijn karakter, zijn andere geveinsd om indruk te maken op zijn gesprekspartner. De bekendste - en waarschijnlijk ook heel echte - is die, welke hij tegen Talleyrand 'uitspreekt'. Terwijl Napoleon in Spanje was, had Talleyrand een nauwere band met Fouché opgebouwd en beraamde hij een mogelijke opvolging door Murat. Op 28 januari 1809, na een raadsvergadering en in het bijzijn van getuigen, viel Napoleon zijn voormalige minister van Buitenlandse Zaken aan: 'U bent een dief, een lafaard, een man zonder geloof, u gelooft niet in God...' De toon stijgt hoger en hoger, de verwijten stapelen zich op en de tirade eindigt met de zin, die beroemd is geworden. 'U bent modder in een zijden kous!' Talleyrand, onbewogen, mompelt: 'Wat jammer dat zo'n groot man zo slecht opgevoed is...'

 11. WAT ZIJN ZIJN FAVORIETE GERECHTEN?

 Alle getuigen bevestigen dat Napoleon niet lang aan tafel blijft zitten. Meestal is de lunch binnen vijftien minuten klaar, maar soms duurt het iets langer als hij hooggeplaatste gasten ontvangt of als hij bij familie is. Op gastronomisch gebied heeft de keizer een eenvoudige smaak: hij houdt van kip in al zijn vormen, met name van de beroemde Marengo-kip (waarvan de oorsprong onbekend is) en van gegrilde schapenborst. Hij houdt van gestoofd vlees, linzen en bonen en is dol op brood. Meestal drinkt hij bij zijn maaltijden een glas Chambertin, verdund met ijskoud water.

 12. WAT ZIJN NAPOLEONS RELATIES MET ZIJN BROERS?

 Zijn relaties met zijn broers waren soms turbulent, maar voor hem is zijn familie heilig. Hij staat heel dicht bij zijn oudere broer Jozef, die zich desondanks zeer middelmatig gedraagt ​​in de opdrachten, die hem worden toevertrouwd. Lucien, de derde van de broers, is de rebel, die de keizer niet gehoorzaamt. Hij durft met Alexandrine de Bleschamp te trouwen zonder de toestemming van zijn broer. Lodewijk Napoleon volgde zijn broer in 1794, maar raakte met hem in conflict over de blokkade, die Holland, waarvan hij de koning was, verwoestte. Tot slot is Jérôme, de jongste, misschien wel de minst gehechte aan Napoleon. Deze laatste waardeert hem niet zo, maar kent hem toch de troon van Westfalen toe.

 Wordt vervolgd!

WAARHEDEN OVER NAPOLEON (deel 1)

 

DEEL 1

Vandaag geef ik 101 waarheden te zien over Napoleon. Ze komen uit een artikel in bovenstaand blad (pag.14 -30) uit 2021. De afbeeldingen erbij zijn uit de tijd van Napoleon.
Het zijn 101 opmerkingen, dus ik publiceer dit in delen. Vandaag deel 1.

Vaak gekarikaturiseerd, is de keizer altijd het voorwerp geweest van spot en kritiek. Ter

 gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag van zijn dood, zijn de controverses de

debatten blijven voeden. De volgende 101 onderwerpen, geordend per thema, stellen ons in

staat om te reageren op de fouten, die nog te vaak herhaald worden...

Vincent Ralin/historicus

DE MAN (nr. 1 - 36)

1. IS NAPOLEON GEBOREN IN ITALIË?

   Al lange tijd (in werkelijkheid sinds Chateaubriand) hebben sommigen Napoleons Franse nationaliteit in twijfel getrokken. Volgens hen zou de toekomstige keizer geboren zijn vóór de overdracht van Corsica aan Frankrijk, dat wil zeggen vóór 15 mei 1768. Verschillende documenten - zijn vrij late doopcertificaat maar ook het certificaat, dat zijn vader stuurde om de school in Brienne binnen te komen - bevestigen dat hij geboren is op 15 augustus 1769 en dus een onderdaan van de koning van Frankrijk. De verwarring komt misschien ook voort uit het feit, dat hij soms de papieren van zijn broer Joseph (geboren in 1768) gebruikte, speciaal tijdens zijne trouwen en met name tijdens zijn huwelijk met Josephine.

2. WAT WETEN WE ECHT OVER ZIJN SCHOOLTIJD?

 Over zijn jeugd is uiteindelijk weinig bekend. Hij wordt eenzaam en onstuimig genoemd. Hij kreeg zijn eerste Franse lessen van Tabibe Rocco Aneuf. Hij zette zijn studie voort op het vasteland, eerst aan het college van Autun en daarna aan de militaire school van Brienne, waar hij op 15 mei 1779 instroomde. Gezien het beroemde sneeuwballengevecht en de spot van zijn kameraden is het vandaag de dag erg moeilijk om te weten wat legende is en wat er werkelijk is gebeurd. 

La Colonne
gravure op hout door François Georgin,

Paris, Carnavalet Museum

3. HOE GEDRAAGT HIJ ZICH TEGENOVER VROUWEN?

 Napoleon laat het beeld achter van een man, die niet erg aardig is tegen vrouwen, bijna onbeschoft. Omdat hij altijd haast heeft, heeft hij weinig tijd voor verleiding. Hij moet zich echter voordoen als liefdevol en attent, soms zelfs onhandig. Volgens Josephine hield hij slechts van twee vrouwen: zijzelf en gravin Walewska.

4. HEEFT HIJ MANIEËN?

 Napoleon heeft de gewoonte om te pétuneren, dat wil zeggen, te snuiven en hij doet dat heel vaak. Zijn tabaksconsumptie bedroeg bijvoorbeeld 42 kg in 1808. De keizer was ook een toilette-maniak, hij spoot zichzelf voortdurend onder met eau de cologne. Hij liet zelfs speciale flacons maken, zodat hij er eentje in zijn laars kon stoppen. Hij had ook de gewoonte om de armleuningen van de stoelen waarop hij zat met een klein zakmesje in te kerven. De keizer was een slechte verliezer en speelde vaak vals bij kaarten. Op de boot, die hem naar Sint-Helena bracht, zou hij tegen een van zijn medespelers hebben geantwoord, die hem dat verweet: 'Ik speel niet vals, ik laat niets aan het toeval over.'

5. WE PRATEN VAAK OVER ZIJN UITERLIJK: WELKE KLEUR HEBBEN ZIJN OGEN?

 Constant (zijn bediende) schrijft, dat Napoleon blauwe ogen heeft, de secretarissen Méneval en Fain zeggen eerder lichtgrijs. Iedereen die is benaderd, is het erover eens dat hij een onderzoekende blik heeft. Augereau (twaalf jaar ouder dan hij) gaf na zijn eerste ontmoeting met Bonaparte in 1796 toe dat zijn stalen blik hem een ​​beetje bang had gemaakt.

Wordt vervolgd!

LOUIS XVII van FRANKRIJK

 LOUIS XVII, een kind.

   Toen koning LOUIS XVI en zijn vrouw in 1793 onthoofd waren, bleven hun beide kinderen over. De een was een meisje, de ander een jongen.
Deze jongen zal nooit een echte koning worden. 
De royalisten (koningsgezinden) vormden in het Revolutionaire Frankrijk een minderheid, die echter wel de rechten van de jongen als geldig verklaarde. Ze betitelden hem als LouisXVII, de rechtmatige opvolger van zijn vader.
Deze jongen was een kind (1775 - 1785) en is slechts tien jaar geworden.

Wat afbeeldingen van hem:

                                       

                                                    

Er is heel slecht met hem omgegaan. Lees het inleidend stukje hieronder:

Op 8 juni 1795 overleed in de Temple een kind dat Louis Charles Capet werd genoemd. Hij zat hier gevangen sinds oktober 1793. Een ongeletterde schoenmaker zorgde voor hem, later was er alleen een schuif die open en dicht ging. Zijn behoefte deed hij in een hoek van zijn cel die eens per maand werd gereinigd. Dan ook kreeg hij schone kleren. Als Paul Barras hem bezoekt schrikt hij van de doffe blik, het gezwollen gezicht en armen. Barras beloofde beterschap en vanaf toen werd Lodewijk met meer zorgen omringd. Barras vreesde dat de dood van de koningszoon, aangetast door schurft en tuberculose, koren zou zijn op de
molen van de koningsgezinden.

Algemeen werd verondersteld dat dit niet de jonge koning was. Tallozen – waaronder zelfs iemand van Afrikaanse afkomst – hebben zich nadien voor hem uitgegeven en eisten zo de troon van Lodewijk XVII op, zonder succes – de veelheid van pretendenten zorgde ervoor dat niemand de geloofwaardigheid van een grote groep mensen kreeg. Enkele van de bekendste hebben tot in onze tijd van zich doen spreken doordat hun nazaten hun koninklijke afkomst bleven pretenderen. Karl Wilhelm Naundorff was nog een van de geloofwaardigsten: hij wist zeer veel bijzonderheden over het hofleven te vertellen en werd zelfs door een voormalige lakei herkend. Hij ligt begraven in Delft.

Onderstaande artikelen uit Wikipedia geven een indruk van Louis XVII:

Leven van LOUIS XVII (Ned)      LOUIS XVII (Eng)      Koningszeer

Bijzonder is hier :                          KARL WILHELM NAUNDORFF

Naundorff dook later op een beweerde dat hij LOUIS XVII was. Dit komt wel vaker voor in de geschiedenis. Denk aan de film 'De man in het IJzeren masker', waarin een persoonsverwisseling mbt. Louis XIV van Frankrijk wordt gesuggereerd.
Ook de gedode jongste dochter van de tsaar in 1917 dook later in Zwitserland weer op!

Onze koning Willem II had een bepaalde visie op deze Naundorff:
 Koning Willem II had een interessante relatie met Karl Wilhelm Naundorff. Naundorff was een Duitse horlogemaker die beweerde de verdwenen koning Lodewijk XVII van Frankrijk te zijn. Hij trok naar Nederland en werd uiteindelijk benoemd tot directeur van het Pyrotechnisch Atelier in Delft door Willem II.
Willem II geloofde in Naundorff's claim en gaf hem een functie in Nederland. Naundorff werd begraven in Delft met de titel "Charles-Louis de Bourbon, Hertog van Normandië" op zijn grafsteen.

 In het hartje van Delft ligt een oude begraafplaats, het 'Kalverbos'. Deze is geruimd op een viertal graven na. Een daarvan is van Karl Naundorff. Zie het artikel over Naundorff en de foto. Ik ga binnenkort deze plek bezoeken!    
                                                       Het Kalverbos                

Er vlak voor staat een herdenkingsbank voor Prof. dr. ir. Adrien Huet.
Een zeer interessante man uit de tweede helft van de 19e eeuw. Heeft geen Napoleontische relatie, maar ik stuitte hier op bij de bestudering van Louis XVII.

                                                      Adrien Huet         

Over Louis XVII is een boek geschreven: 'De Verdwenen koning van Frankrijk' (1975, Ned) door Deborah Cadbury (Eng). Erg interessant om te lezen. Nog steeds te koop bij Bol, echter wel duur: 2e hands: 35 euro, nieuw 40 euro!

                                        

Ook vroeger zijn er al boeken over verschenen. Hier wat afbeeldingen daarvan:

                     

NAPOLEON EN HET BIJGELOOF

 

   Enkele jaren geleden kwam ik er achter dat Napoleon veel gebruik maakte van het bijgeloof bij belangrijke beslissingen. Hij deed dat openlijk, zodat velen dat daadwerkelijk hebben gezien. Het boekje 'Napoleon's book of Fate' was daarbij zijn favoriet, natuurlijk wel in het Frans. Ik bezit een Engels exemplaar uit 1958, 191 pag. Hij raadpleegde dit werkje regelmatig vooraf gaande aan veldslagen of aan persoonlijke zaken.
   Het is een boekje vol met tabellen, vragen en antwoorden daarop. Hoe het precies werkt, daar ben ik ook na enige studie nog niet geheel achter gekomen. Bestudeer zelf deze materie maar eens en als je het snapt, mail het me dan terug! Persoonlijk heb ik niets met bijgeloof!

De handleiding: 

Napoleon's Book of Fate, ook wel bekend als het "Oraculum," is een fascinerend historisch artefact dat wordt toegeschreven aan Napoleon Bonaparte. Het boek werd gebruikt als een soort waarzeggerij of orakel, waarbij mensen vragen konden stellen en antwoorden konden krijgen door een specifieke methode te volgen.

Het proces om het orakel te raadplegen was als volgt:

1. De persoon die het orakel wilde raadplegen, moest aan een getal denken tussen 1 en 16.
2. Vervolgens moest hij of zij een vraag kiezen uit een tabel in het boek.
3. Door naar de juiste pagina en kolom te gaan, kon de persoon het antwoord op de vraag vinden.

Het boek bevatte ook een lijst van ongeluksdagen waarop men geen vragen moest stellen of belangrijke ondernemingen moest beginnen2.

Napoleon's Book of Fate werd populair in de 19e eeuw en werd door velen gezien als een mystiek en raadselachtig hulpmiddel. Het is een interessant voorbeeld van de bijgelovige praktijken die in die tijd wijdverbreid waren.

Hier enkele opmerkingen opmerkingen over deze wat vreemde materie:

     Napoleon Bonaparte had enkele interessante bijgeloven en rituelen die hij volgde. Hier zijn een paar opmerkelijke voorbeelden:

1. Geluksmunten: Napoleon droeg vaak geluksmunten bij zich. Hij geloofde dat deze munten hem zouden beschermen en geluk zouden brengen tijdens veldslagen.
2. Bijgeloof over de datum: Napoleon was bijgelovig over bepaalde data. Hij geloofde dat sommige dagen meer geluk brachten dan andere en plande zijn militaire campagnes vaak rond deze geluksdagen.
3. Symbolen en amuletten: Napoleon droeg verschillende amuletten en symbolen bij zich die hij als beschermend beschouwde. Een van de bekendste was een medaillon met een afbeelding van zijn vrouw, Joséphine.
4. Dromen: Napoleon hechtte veel waarde aan zijn dromen en geloofde dat ze voorspellend konden zijn. Hij zou belangrijke beslissingen hebben genomen op basis van wat hij in zijn dromen zag.

Deze bijgeloven en rituelen geven een fascinerend inzicht in de persoonlijke overtuigingen van een van de meest invloedrijke figuren in de geschiedenis.

Een aantal gescande pagina's uit dit boek:

                        

                                        

                                          

Tenslotte een Engels tekst met een deel van het boek:

Napbookoffate

VLUCHT LOUIS 18e

De vlucht van Louis XVIII naar Gent.

Dit artikel is een vertaling van 'La Fuite de Louis XVIII, 19 mars 1815.
Gepubliceerd in 'Napoléon 1er' no.82, nov/dec/jan 2017, pag. 54 - 60.

Inleiding: 
Toen Napoleon voor de tweede keer (in maart 1815) de keizerlijke troon bezette na zijn triomfantelijke terugkomst van Elba, was koning Louis XVIII aan de macht. Hij was de broer van de in 1793 onthoofde Louis XVI.  (Nb. later meer over Louis XVII). 

Deze koning was een slimme, maar dikke en trage man. De bevolking stond ambivalent tegenover hem.
Zijn tijdelijke vlucht vanuit Frankrijk eindigde uiteindelijk in Gent. 
Lees dit artikel hieronder!
Lees ook de artikelen hieronder over het leven van LOUIS XVIII.

Een vertaald artikel plaats ik in de tekstverwerker Word.
Wat mij tot nu toe nog niet gelukte: het precies zo na te maken (dus in te delen in kolommen, ed) als in het oorspronkelijke artikel.
Nu heb ik onlangs het Office365 programma Publisher (her) ontdekt.
Na een week worstelen hiermee kan ik daar redelijk mee omgaan.
Het artikel heb ik nu zo bewerkt, dat het een beetje lijkt op het origineel.
Oordeel zelf of dit wat gelukt is!

  VLUCHT LOUIS 18  

N pakt kroon

Louis XVIII leven

Louis 18

Tenslotte een aantal foto's van de woning, waarin Louis VXIII zich in Gent vestigde.

Ik bezocht deze 2016.

    

 

    

AANSLAGEN OP NAPOLEON

  

                                                                    

   Heel lang geleden kocht ik dit Franse boek in een boekenwinkel in Frankrijk. Het was mijn eerste Franse boek. In de loop der tijden heb ik wel delen uit gelezen, maar niet het geheel. Nu er moderne technieken in het vertalen beschikbaar zijn, heb ik dit boek met behulp van Google Lens (een app, die je gemakkelijk kunt installeren op je telefoon!) vertaald. Zoiets duurt wel even. Ik ben er twee maanden mee bezig geweest (nov. en dec.2024). Het boek is uit 1962 en heeft 352 pagina's.
Het boek gaat over aanslagen, die op het leven van Napoleon zijn gepleegd van 1800 - 1815. De schrijver heeft deze aanslagen uitgebreid beschreven. Hij deelt het boek in perioden in:

 

        

De schrijver is Henri Gaubert. Ik heb heel weinig over hem kunnen vinden. Wel is er een lijst op internet van alle werken, die hij schreef. Ze zijn erg religieus, als ik de titels mag geloven. In dit boek komt bijna geen verwijzing naar godsdienst voor. Opmerkelijk!

Hier onder vind je het door mij vertaalde boek.

Conspirateurs au temps du Napoléon 1er

Nu nog wat aanvullende informatie, die ik vond op Wikipedia over enkele daders:

STAPS 01       STAPS 02      RUE NICAISE     SAHLA

Le Capitaine François

     Enkele jaren geleden kocht ik een tweetal boeken over het leven van Capitaine François.
Het is getiteld: 'Journal du Capitaine François'. Het is een militair dagboek en tevens een persoonlijk dagboek. Dit boek is bij mijn weten (ik zoek daar vooraf lang naar!) nog nooit in het Nederlands uitgegeven. Daarom heb ik in de maanden oktober en november 2024 het eerste deel vertaald, een behoorlijke klus. Deel 2 volgt later.

DEEL 1

           

Het boek bestaat uit twee delen, elk deel is ruim 500 pagina's dik. Het is prachtig uitgevoerd in het groen, de kleur, die de Fransen heel vaak voor dit soort boeken gebruiken! Bijzonder aan deze uitgave is, dat het een genummerde uitgave is. Zie de foto hier onder. Dit exemplaar is uitgegeven in 2003, het oorspronkelijke werk is van iets na 1880.

 

               

Hier onder iets over de schrijver van dit boek:

   Charles-François François (Ginchy ,19 juni 1775- Nantes ,3 april 1853) is een Franse soldaat die deelnam aan de oorlogen van de revolutie en het rijk. Hij liet een dagboek met herinneringen achter met de titel “Journal du Capitaine François”.

Charles-François François vertelt uitvoerig over zijn 38 jaar dienst in de legers van de Republiek, het Keizerrijk en tenslotte het Koninkrijk Frankrijk. Waarschijnlijk geheel of gedeeltelijk herschreven maar fundamenteel authentiek , drukt dit document, een beetje zoals Fabrice in Waterloo, het standpunt uit van de basissoldaat die zich bezighoudt met "buitengewone dingen weten" , dan een officier, die Valmy kende, Arcole, de Egyptische veldtocht (in het Dromedarisregiment ), Austerlitz, de Spaanse veldtocht (ontsnapt aan de pontons van Cadiz), de Russische veldtocht, de Honderd Dagen, Waterloo, de Restauratie . Charles François, een formidabele krijger, "doorzeefd met wonden", maar ook een schermer, fluitist en polyglot, was ook een geboren verleider die niet langer degenen telde die "niet wreed tegen hem waren" .
Bibliografie:
Charles François, dagboek van kapitein François bekend als "de dromedaris van Egypte" , presentatie en aantekeningen door Jacques Jourquin , Tallandier, Napoleontische bibliotheek, 2003.

                    FRANSEN in EGYPTE                          DROMEDARIS

Enkele opmerkingen van Roel bij dit boek:

- dit boek is geschreven in de tegenwoordige en de verleden tijd, door elkaar heen.
  Dat leest soms wat lastig.
- Er zitten heel weinig afbeeldingen in.
- De hoofdstukken gaan per jaar, van 1792 tot 1830. Deel 1 eindigt met 1802.
- Het boek is geschreven in de ik-vorm.
- Er staan erg veel militaire zaken in beschreven: veldslagen, namen van generaals, 
  expedities.
- De schrijver behoort in Egypte al snel tot het 'dromedarissen' of 'kamelen' -regiment.
- In deel 1 is hij een tijd lang in Holland en doet dienst in de legers van de Revolutie.
- In deel 1 is hij een groot deel van de tijd in Egypte. Hij wordt ook lange tijd gevangen
  gehouden!

Natuurlijk is dit boek al eens eerder in het Frans uitgegeven.

 Hieronder enkele afbeeldingen van vroegere uitgaven:

                         
                                                                  

Tenslotte de grafsteen van Capitaine François in Nantes: